Анализа на лик (Бак од ,,Повик на Дивината'')

Бак е динамичен лик бидејки он гледа да ци ја заврши својата работа.Он би бил добра личност.Тоа е покажано во делот кога Тор се заглавил во мразот и Бак му помогнал да излезе.Лужето околу него го искористуваат бидејќи он е куче.Во денешно време е по развиена технологијата па затоа луѓето не ги користат животните за да ги заврсат нивните работи.Луѓето го гледат Бак како роб и пробуваат што можно да го искористат.Бак е свесен за ова и пробува
да избегне од луѓето што го користат.Бак го гледа својот свет како суров свет каде што животните ги користат како робови,овој поглед е реалистичен.Во реалниот живот сите би се однесувале како Бак дека никој несака да биде роб.Затоа бак е комплексен лик.

Панонски Легенди

Панонски легенди се вид црковна литература, што се создавала во периодот на средниот век кај сите христијански народи. Тие претставуваат едно од најстарите дела на оригиналната словенска книжевност. Уметничките достоинства на Панонските легенди се состојат во мајсторската композиција, убаво насликаните ликови на личностите што се опишуваат, особено на браќата Ќирил и Методи.

Панонски легенди содржат две житија: „Житието на Св. Кирил“ и „Житието на Св. Методиј“. Житието на Св. Кирил почнува со опис на животот на Св. Кирил од неговите детски години и неговата наклонетост кон науката и мудроста и продолжува со опис на неговото школување во Магнаурската школа, потоа како библиотекар во црквата света Софија. Авторот опширно ги објаснува мисите на Св. Кирил, времето на пишувањето на азбуката. Една од нивните најзначајни мисии е Моравската мисија, кога кнезот Ротислав ги повикува да проповедуваат на на словенски.

 Во „Житието за Методиј“ опишан е животот и делото на постариот брат Методиј. Во двете житија, односно во Панонски легенди основната идеја е да се докаже и одбрани правото на Словените на свој јазик, писменост и култура. Авторот двајцата браќа ги нарекува „раби божји“, прикажувајќи ги како апостоли и светци, божји избраници за големи дела кои не сакале ништо за себе. Овие учени луѓе го одбраниле своето дело со мудрост: Зарем Сонцето не не грее сите?. Поради тоа папата ги ослободил, а луѓето ги сакале и на секој чекор им ја искажувале својата љубов.